Bezienswaardigheden
Op deze pagina's laten we je kennismaken met een aantal bezienswaardigheden in de provincie Västmanland. Als je denkt dat er een belangrijke bezienswaardigheid ontbreekt kun je ons dat via onze Contactpagina laten weten.
In de omarming van de oerberg
Het is zowel dom als verboden om je in de onmiddellijke omgeving van de zilvermijn van Sala te vestigen. Het instortingsgevaar is overal aanwezig, zoals je kunt zien aan de vele hekken om kraters en kuilen. Ooit stortte er een heel fietspad in.
Je kunt je echter wel heel erg veilig in de mijn zelf vestigen. Check in in de Mijnsuite op 155 meter diepte in de zilvermijn van Sala en je krijgt zeker een verbazingwekkende ervaring om over naar huis te schrijven.
De wonderbaarlijke holtes, grotkamers en ondergrondse meren hier beneden vormen een fantastische en misschien een beetje angstaanjagende omgeving. Heb je horen praten over de grotdame? Gelukkig kun je het personeel boven de grond dag en nacht oproepen via de communicatieradio.
Het tweepersoonsbed is uitgerust met een dik dekbed en extra dekens. ’s Ochtends komt een mijnknecht het ontbijt serveren.
Meer informatie: www.salasilvergruva.se
Hier vind je geen elektriciteit en ook geen stromend water. Je woont in een hutje in het bos en slaapt op een houten brits met een schapenvacht voor een knetterende houtkachel. Precies zoals de kolenbranders ruim 100 jaar geleden leefden.
Het hout voor de haard hak je zelf en op het dak van je hut groeien de blauwe bessen die je ’s morgens in je yoghurt kan doen.
Het kolenbrandersdorp met twaalf kolenbrandershutjes net buiten de plaats Skinskatteberg is het primitiefste hotel van Zweden, of liever gezegd de primitiefste jeugdherberg.
Tijdens het seizoen worden er diverse activiteiten aangeboden die in het teken van het bos staan, zoals een wolvenwandeling, een elandensafari en een bevertocht. Hier kun je een van de laatste wildernissen van Europa proeven en dat op slechts een paar uur van de grote steden.
Meer informatie: www.kolarbyn.se
Oriëntaals in Sala
“Lilla Istanbuls Tavel-konst” (Klein Istanbuls schilder-kunst) staat er op een bord bij een gedeeltelijk normale tuin net even buiten Sala.
Hier heeft de volkskunstenaar Jan-Erik Svenneberg gedurende 30 jaar een magische, kleurrijke wereld opgebouwd met metershoge modellen van moskeeën en andere oosterse gebouwen.
Zijn zelfgemaakte kopie van de Blauwe Moskee in Istanbul richt haar minaretten naar de hemel van Västmanland en aan een wand van het gereedschapsschuurtje hangt de schilderijen die Jan-Erik maakte van Atatürk en andere potentaten van het Ottomaanse rijk.
Jan-Erik lijdt aan het syndroom van Aspberger en zijn gebouwen en kunstwerken zijn een manier van omgaan met het gevoel er niet bij te horen. Tegenwoordig hebben bezoekers en journalisten uit de hele wereld, niet in het minst uit Turkije, de weg naar zijn idyllische tuin gevonden.
Meer informatie: http://www.sala.se/Startsida---Turistbyran/Objekt/Lilla-Istanbul/
Op het eiland Oljeön (het olie-eiland) in het meer Åmänningen, tegenover het dorpje Engelsberg in Västmanland, vind je de oudste bewaarde olieraffinaderij van de wereld en een van de merkwaardigste herinneringen aan de Zweedse industrie.
Pehr August Ålund bouwde de fabriek in 1875, slechts enkele jaren nadat de mens ruwe olie uit de grond begon te pompen.
Ålund was een boer en niemand weet precies waarom hij zich op het raffineren van olie richtte, of waar hij zijn kennis vandaan haalde. Het idee leek volkomen belachelijk. De kans dat hij erin zou slagen om een olie-industrie op te bouwen, ver van alle experts, oliebronnen en communicatie was te verwaarlozen. Maar het lukte hem wel na eigenwijs experimenteren en een flink aantal explosies.
Gedurende 50 jaar voorzag Engelsbergs Oljefabrik de Zweedse huishoudens van lampolie, wapenvet, machinevet en petroleum. Op haar hoogtepunt leverde de fabriek op het eiland 200 ton geraffineerde producten per jaar. Acht families en verschillende vrijgezellen woonden op het geïsoleerde Oljeön. Een grote arbeiderswoning vind je nog steeds en behalve de fabriek zelf vind je verder nog een kookhuis, een oliekelder, een washuis, houtschuren en buitentoiletten. Oljeön was een kleine gemeenschap die was gebouwd rond de olie-industrie.
Dat de fabriek op een eiland werd gevestigd had te maken met de veiligheid. Ålunds eerdere fabriekscomplex, aan het meertje Snyten ten noorden van Ängelsberg, brandde tot de grond toe af na een blikseminslag. Men zegt dat het hele meertje in lichterlaaie stond.
Oljeön is nu een museum in eigendom van de oliemaatschappij Preem. Je bereikt het eiland met het veerbootje Petrolia, dat gedurende de zomer vertrekt van de steiger bij het station van Ängelsberg. Er worden gedramatiseerde rondleidingen gegeven.
Het industriegebied van Ängelsberg heeft een complete metaalfabriek en staat op de Werelderfgoed lijst van de Verenigde Naties.
Meer informatie: http://www.oljeon.se/
Een enorme houten schuur - eigenlijk een niet meer in gebruik zijnde houtzagerij - even buiten Kopparberg is omgebouwd tot een operahuis met perfecte akoestiek waar het grootste operafestival van Zweden wordt gehouden met sterren van absolute wereldklasse.
Midden in dit "ijzersjouwers gebied" worden Tosca, de Toverfluit en Rigoletto gespeeld. Een opmerkelijke en dramatische ontmoeting tussen natuur en cultuur. Aria's afgewisseld met het gekwetter van zwaluwen.
Opera på Skäret is ontstaan uit een idee van de zanger en musicus Sten Niclasson, die de enorme mogelijkheden zag toen hij voor het eerst uitkeek over het meer Ljusnaren met de roodgeschilderde voormalige houtvoorraad op de voorgrond.
Sinds 2004 hebben tienduizenden mensen genoten van de zomerse muziekfestivals op Skäret. Het operagebouw heeft een eigen gastensteiger en is het enige operagebouw met een eigen spoorwegstation.
Sinds enkele jaren heeft Opera på Skäret ook een kunstgalerie en er zijn gevorderde plannen om het geheel nog meer tot een belangrijk cultuurcentrum te maken.
Het café is zomers geopend en er zijn plannen voor een toprestaurant.
Meer informatie: www.operapaskaret.se
