Motorvakantie 2011

Vandaag staan we om een uur of 8 op in Edsleskogs Värdshus. We zijn heerlijk uitgerust. Om een uur of half 10 schuiven wij aan aan het ontbijt en om een uur of 10 klimmen we op de motoren.

Het weer ziet er de hele dag onheilspellend uit, maar op een klein buitje na houden wij het droog. Minder mooi dan voorspeld dus. Wij zijn blij dat we de regenkelding er niet uitgeritst hebben, want het is best wel koud.

Wij zijn nog maar net weg of Jan ziet aan de linkerkant van de weg een prachtige eland. Een volwassen mannetje met een prachtig groot gewei. Die zie je niet vaak. Gelukkig ziet Joyce het beest ook in volle glorie. Het blijft een prachtig gezicht, al heeft Jan ze liever op zijn bord liggen met een lekker sausje eroverheen.

Rond lunchtijd maken wij even een stop bij Riks Rasta in Brålanda, ongeveer halverwege de route van vandaag. We nemen even een lekkere kop thee met wat erbij en warmen lekker weer een beetje op. Na een half uurtje gaan we weer verder.

We schieten lekker op richting Göteborg, maar de weg is af en toe van allerbelabberdste kwaliteit. Er liggen veel vreemde omleidingen en rotondes en het wegdek is buitengewoon slecht. Het is af en toe net of we op een kartcircuit rijden.

Rond half 2 rijden wij het parkeerterrein van de Stena Line op. We laten de motoren hier achter en gaan bij een bezinestation in de buurt even wat eetbaars scoren. Joyce neemt een broodje worst en Jan neemt twee worsten met aardappelpuree. Het smaakt allemaal voortreffelijk met dit weer.

Om 3 uur gaan wij aan boord en installeren wij ons in onze hut. Hierna gaan we even een lekker een rustig plekje zoeken. Dat vinden we al snel op hetzelfde dek als waar wij wonen in de "Living Room". We hebben hier een heerlijke zithoek met twee bankjes helemaal voor ons zelf.

Na een heerlijke overtocht zijn wij weer bijtijds wakker. Na een lekkere douche trekken wij de motorpakken weer aan en gaan we op zoek naar een kop thee en een lekker broodje. Om een uur of 9 rijden wij van boord en gaan eerst maar eens op zoek naar een flappentapper, want hier hebben wij weer Euro's nodig.

Het reisdoel voor vandaag is Pension Zum gemütlichen Eck van de familie Bolland in Leer, vlakbij de grens met Nederland. Het is met 271 kilometer een van de langere ritten van de vakantie. Onderweg krijgen we af en toe een beetje regen, maar het stelt allemaal niet zo heel veel voor.

Om een uur of kwart over 12 stoppen we in een dorpje bij een bakker voor een broodje en een kop koffie. Helaas, wij dachten dat alle Duitse bakkers op zaterdag om een uur dicht gingen, deze gaat om half een dicht. We kunnen nog wel brood en een paar koppen thee krijgen en eten dat dan maar buiten op.

Rond half vier arriveren wij op onze bestemming. Deze keer zit het hele pension vol, want er is in de buurt een gigantisch muziekfeest.

's Avonds lopen wij het plaatsje Leer in. Het is door de regen allemaal een stuk minder aantrekkelijk dan verleden jaar toen wij heerlijk in het zonnetje aan de haven konden zitten. We hebben geen zin in een uitgebreide maaltijd, maar hebben wel zin in wat te drinken. We belanden uiteindelijk in een café waar je ook iets kleins kunt eten. We kletsen een hele tijd met de barvrouw over van alles en nog wat onder het genot van een drankje en een balletje gehakt. De tijd vliegt om.

Terug in de B&B nemen we nog even een drankje en gaan daarna lekker bijtijds naar bed. Morgen het laatste ritje naar huis.

Na een lekkere nachtrust schuiven wij om een uur of negen aan het ontbijt. Het is gezellig druk in de eetruimte en al snel is iedereen met iedereen in gesprek. Het gaat over motorrijden, het grote muziekfeest van gisteravond en wat er verder nog te bespreken valt. Joyce vertelt mij dat wij in Nederland ons goed aan de snelheid moet houden, omdat de dag ervoor de TT geweest is en er nog veel motorrijders vandaag naar huis gaan. De snelheidscontroles zullen wel streng zijn.

Om kwart voor 10 houden wij het voor gezien en zetten koers richting Nederland. Tot voorbij de grens houden wij het nog bij de provinciale wegen, maar daarna draaien wij de A7 op en gaan we weer eens wat kilometers maken. We schieten lekker op. Even voorbij Groningen worden we ingehaald door een ploeg Engelsen op de motor en Joyce pikt aan. Na een tijdje roep ik maar even over de radio "Dat was jij toch vanochtend die zei dat wij ons aan de snelheid moesten houden? Wij rijden nu 160!". Wij laten het tempo weer tot een wat legaler niveau zakken en maken bij Hajé in Joure onze traditionele laatste stop.

Vanaf Joure naar huis is het nog maar een klein stukje en om half twee draaien wij weer onze eigen straat in. 's Middags halen wij de honden op uit het pension. Vanaf morgen kan het geregelde leven weer beginnen.